ਪਿਆਰ ਵਿਹੂਣੀ ਰੂਹ ਨੂੰ,ਕੋਈ ਤਾਂ ਮੁਹੱਬਤ ਮਿਲੇ......

ਦਿਲ ਦੇ ਬੂਹੇ ਚੁੱਪ ਹੋ ਗਏ,ਕੋਈ ਦਸਤਕ ਮਿਲੇ।
ਪਿਆਰ ਵਿਹੂਣੀ ਰੂਹ ਨੂੰ,ਕੋਈ ਤਾਂ ਮੁਹੱਬਤ ਮਿਲੇ।

ਅਸਾਂ ਬੀਜੇ ਸੀ ਬੀਜ ਕਿ ਸੂਹੇ ਫੁੱਲ ਮਹਿਕਣਗੇ,
ਕਦ ਸੀ ਚਾਹਿਆ ਅਸਾਂ ਕਿ ਸਦਾ ਨਫਰਤ ਮਿਲੇ।

ਉਹ ਜੋ ਰੇਹੜੀ ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ ਨੰਗੇ ਪੈਰੀਂ ਸੜਕਾਂ ਤੇ,
ਕੀ ਇਹ ਉਸਦਾ ਸੁਪਨਾ ਸੀ ਕਿ ਗੁਰਬਤ ਮਿਲੇ।

ਝੋਂਪੜੀਆਂ ਚ ਵੱਸਣੇ ਦਾ ਹੈ ਸ਼ੌਕ ਹੁੰਦਾ ਕਿਸ ਨੂੰ,
ਉਂਝ ਤਾਂ ਹਰ ਕੋਈ ਚਾਹੇ ਕਿ ਸਦਾ ਜੰਨਤ ਮਿਲੇ।

ਅਸੀਂ ਵੀ ਕਦੇ ਮਹਿਕਾਂ ਦੀ ਵਾਦੀ ਚ ਮਹਿਕਾਂਗੇ,
ਕੁੱਝ ਪਲ ਤਾਂ ਠਹਿਰੋ,ਸਾਨੂੰ ਜ਼ਰਾ ਫੁਰਸਤ ਮਿਲੇ।

ਸੰਤਾਪ ਹੰਢਾਊਣਾ ਸਦਾ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਆਇਆ,
ਹੁਸਨ ਨੂੰ ਐਪਰ ਹਰ ਮੋੜ ਤੇ ਸ਼ੁਹਰਤ ਮਿਲੇ।

(A ghazal by Baljeet Pal Singh)

(२)

ਦਿਲ ਵਿਚ ਪਰਲੋ ਜਿਹਾ ਸਾਮਾਨ ਛੁਪਾਈ ਫਿਰਦੇ ਹਾਂ.........

ਦਿਲ ਵਿਚ ਪਰਲੋ ਜਿਹਾ ਸਾਮਾਨ ਛੁਪਾਈ ਫਿਰਦੇ ਹਾਂ
ਬੁਝੇ ਅਨਬੁਝੇ ਕਈ ਅਰਮਾਨ ਦਬਾਈ ਫਿਰਦੇ ਹਾਂ

ਮੁੱਠੀ ਭਰ ਆਪਨੇ ਵਰਗੇ ਤਲਾਸ਼ ਲਏ ਜਿਸ ਦਿਨ
ਓਹਨਾ ਖਾਤਿਰ ਤੀਰ ਅਤੇ ਕਮਾਨ ਬਣਾਈ ਫਿਰਦੇ ਹਾਂ

ਜਿਸਨੇ ਆਪਨੇ ਪਰਜਾ ਨੂੰ ਗਾਜ਼ਰ ਮੂਲੀ ਸਮਝਇਆ
ਉਸ ਹਾਕਮ ਲਈ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਸ਼ਮਸ਼ਾਨ ਬਣਾਈ ਫਿਰਦੇ ਹਾਂ

ਇਨਸਾਫ਼ ਲੈਣ ਲਈ ਜਦ ਵੀ ਸਾਰੇ ਹੀਲੇ ਮੁੱਕ ਗਏ
ਪੁਰਖਿਆਂ ਜੋ ਸੌੰਪੀ ਉਹ ਕਿਰਪਾਨ ਬਚਾਈ ਫਿਰਦੇ ਹਾਂ

(B।P।Singh)

ਹਂਝੂ

ਈ-ਮੇਲ ਰਾਹੀਂ ਮਿਲੀ ਨਿਰਮਲਾ ਕਪਿਲਾ ਜੀ ਦੀ ਗ਼ਜ਼ਲ


ਦਿਲ ਦੇ ਜਦੋ ਲੁਕਾਏ ਹਂਝੂ
ਅਖੀ ਭਰ ਭਰ ਆਏ ਹਂਝੂ

ਇਹ ਯਾਦਾਂ ਦਾ ਖਾ ਰਾ ਪਾਣੀ
ਜਖਮੀ ਨਮਕ ਲਗਾਏ ਹਂਝੂ

ਜਦ ਵੇਖੀ ਤਸਵੀਰ ਤੇਰੀ ਮੈ
ਸਾਡੇ ਰੁਕ ਨਾ ਪਾਏ ਹਂਝੂ

ਦਿਲ ਦਾ ਦਰ੍ਦ ਅਜੋਕਾ ਸਾਜਨ
ਆ ਪਲਕੀਂ ਬਸ ਜਾਏ ਹਂਝੂ

ਮੌਸਮ ਦਾ ਸ਼ਿਕਵਾ ਹੈ ਢਾਡਾ
ਸਾਵਣ ਬਣ ਬਣ ਆਏ ਹਂਝੂ

ਕੀ ਹੱਸਾਂ ਤੇ ਕੀ ਰੋਵਾਂ ਮੈ
ਦਰ੍ਦ ਵਿਛੋਡਾ ਗਾਏ ਹਂਝੂ

ਮਾ ਨੇ ਸੀ ਭਰ ਗਠਡੀ ਦਿਤੀ
ਦਾਜ ਅਸਾਂ ਦੇ ਆਏ ਹਂਝੂ

ਮੇਰੇ ਸਜਨਾ ਆ ਜਾ ਹੁਣ ਤਾਂ
ਪ੍ਲ ਪਲ ਹੀ ਤਡਪਾਏ ਹਂਝੂ

ਖਬਰੇ ਤੂ ਵੀ ਰੋਂਦਾ ਹੋਂਵੇਂ
ਏਸੇ ਗਲ ਤੋਂ ਆਏ ਹਂਝੂ

ਲਾ ਕੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਕੀ ਖਟਿਯਾ
ਬੁੱਕਂ ਨਾਲ ਲੁਟਾਯੇ ਹਂਝੂ

ਨੇਤਾਵਾਂ ਦੇ ਵੇਖ ਕੇ ਚਾਲੇ
ਜਨਤਾ ਰੋਜ਼ ਬਹਾਯੇ ਹਂਝੂ

ਔਰਤ ਦਾ ਗਹਿਣਾ ਹੈ ਨਿਰਮਲ
ਇਸ ਦਾ ਸਾਤ ਨਿਭਾਏ ਹਂਝੂ

ਈ-ਮੇਲ ਰਾਹੀਂ ਮਿਲੀ ਨਿਰਮਲਾ ਕਪਿਲਾ ਜੀ ਦੀ ਗ਼ਜ਼ਲ